Η κοινότητα και η πνευματικότητα ως ενισχυτικό της υγείας
Γιατί η κοινότητα και η πνευματικότητα ενισχύουν την υγεία
Οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι μόνο ευχάριστες και εμπλουτιστικές σε πνευματικό επίπεδο, αλλά και υγιείς για τη σωματική ευεξία.
Ταξιδέψτε στο Ροζέτο της Πενσυλβάνια, στα 60s του 20ου αιώνα:
Οι επιστήμονες ενημερώθηκαν για το Roseto επειδή το ποσοστό των καρδιακών προσβολών στη μικρή πόλη ήταν σημαντικά χαμηλότερο από ό,τι στις γειτονικές της πόλεις.
Αυτό συνέβαινε παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοι δεν έτρωγαν πιο υγιεινά ή δεν ασκούνταν περισσότερο, ούτε περιφρονούσαν τα προϊόντα καπνού και το αλκοόλ.
Επί δεκαετίες, οι επιστήμονες διεξήγαγαν μελέτες για να αποσαφηνίσουν το φαινόμενο της εξαιρετικής υγείας.
Μεταξύ πολλών άλλων πτυχών, ελήφθησαν υπόψη οι γενετικές προδιαθέσεις και το συγκεκριμένο ελαιόλαδο που χρησιμοποιούσαν.
Τίποτα από αυτά δεν αποδείχθηκε ότι σχετίζεται με την υγεία τους.
Το μυστικό, όπως μπορούσε να αποδειχθεί δεκαετίες αργότερα, βρισκόταν στις κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης.
Το Roseto είχε κάτι που δεν είχαν άλλες μικρές πόλεις: μια λειτουργική, ζωντανή κοινότητα στην οποία όλοι ήταν ίσοι, σεβαστοί και ενσωματωμένοι- οι ηλικιωμένοι αποτελούσαν εξίσου ενεργό μέρος της κοινότητας με τους νέους, η συνύπαρξη των γενεών ήταν αυτονόητη στην καθημερινή ζωή και ο ρόλος του ατόμου εκτιμούνταν.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αίσθηση ασφάλειας, σιγουριάς και υποστήριξης μεταξύ των κατοίκων.
Το φαινόμενο Roseto ορίστηκε και χρησιμοποιήθηκε για να αποδειχθεί ότι ο εμπλουτισμός των σχέσεων έχει θετική επίδραση στην υγεία.
Οι δύσκολες καταστάσεις στη ζωή ξεπερνιούνται ευκολότερα με την υποστήριξη μιας υποστηρικτικής κοινότητας.
Παρά τις τεράστιες προκλήσεις, το επίπεδο άγχους αυξάνεται λιγότερο απ’ ό,τι στους μοναχικούς ανθρώπους.
Η κοινότητα οδηγεί στη χαλάρωση και η χαλάρωση με τη σειρά της έχει θετική επίδραση στη φυσιολογία του σώματος.
Επομένως, είναι σημαντικό να καλλιεργείτε και να ζείτε υγιείς σχέσεις.
Υγιείς σημαίνει ότι είναι καλές για εσάς.
Από την άλλη πλευρά, οι σχέσεις που χαρακτηρίζονται κυρίως από επιθετικότητα, θυμό, υποτίμηση και απόσυρση της αγάπης, έχουν μερικές φορές ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Προσπαθήστε να μείνετε μακριά από αυτές!
Αν δεν έχετε ακόμη μια κοινότητα στην οποία να αισθάνεστε μέλος, προσπαθήστε να ενταχθείτε σε μία.
Οι ομάδες αυτοβοήθειας ή οι πνευματικές κοινότητες είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικές.
Δεν έχει σημασία αν είναι παραδοσιακές σε εκκλησιαστικές κοινότητες ή πνευματικές με την έννοια των νέων μονοπατιών της πίστης.
Η πνευματικότητα είναι πολύ ατομική και μπορεί επίσης να βρεθεί στη φύση ή στο διαλογισμό.
Η ζωντανή πίστη σε μια κοινότητα μπορεί να προκαλέσει πολύ έντονα θετικά συναισθήματα, μια τεράστια ηρεμία, αυτοπεποίθηση και δύναμη.
Δοκιμάστε το.
Μόνο κερδισμένοι μπορείτε να είστε.
Αν συνειδητοποιήσετε ότι η πνευματικότητα δεν έχει σημαντική θέση στη ζωή σας, τότε υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για να ζήσετε την κοινότητα.
Ίσως μέσω του αθλητισμού, της δημιουργικότητας, των πολιτιστικών ή φιλανθρωπικών ενδιαφερόντων.
Συμβουλή από την Caro:
Είχα πάντα ισχυρή πίστη.
Στο Θεό, στη στοιχειακή μου δύναμη, στις ρίζες μου, εμπιστευόμενη ότι όλα θα γίνουν όπως πρέπει.
Ακόμα και ως παιδί, το έβρισκα απίστευτα ηρεμιστικό να πηγαίνω στην εκκλησία με τη γιαγιά μου για να προσευχηθώ δυνατά το κομποσχοίνι με την κοινότητα.
Μπορούσες να δεις πώς τραβούσε την προσοχή των ανθρώπων, τους ηρεμούσε και τους έδινε το κουράγιο να συνεχίσουν μέσα από τη συνεχή επανάληψη.
Όταν διαγνώστηκα σχετικά πρόσφατα με καρκίνο, η αγαπημένη μου φίλη Νταϊάνα οργάνωσε μια λειτουργία για μένα μέσω ενός φίλου.
Νόμιζα ότι ήταν μια λειτουργία, όπως αυτές που γίνονται στη χώρα μου, η οποία πληρώθηκε και στο τέλος αναφέρθηκε ότι αυτή η λειτουργία είχε διαβαστεί για κάποιον συγκεκριμένο.
Έτσι πήγα με ευγνωμοσύνη, αλλά με αυτή την προσδοκία.
Για πρώτη φορά, η τελετή δεν πραγματοποιήθηκε στον κυρίως ναό της εκκλησίας, αλλά σε ένα πλευρικό τμήμα, ένα όμορφο μικρό παρεκκλήσι.
Ήταν 8 γυναίκες, η Νταϊάνα, η φίλη της η Μιμή, ο ιερέας και εγώ και όλες προσεύχονταν μαζί μου, για μένα και την οικογένειά μου όλη την ώρα.
Αναφέρθηκαν τα ονόματα των παιδιών μου και προσευχηθήκαμε πολύ συνειδητά και με αγάπη για μένα και την υγεία μου.
Για πρώτη φορά μπόρεσα να αφήσω τα δάκρυά μου να κυλήσουν ελεύθερα.
Άφησα να βγει όλος ο συσσωρευμένος φόβος και ένιωσα ένα μυρμήγκιασμα σε όλο μου το σώμα, μια πολύ ιδιαίτερη δύναμη και ενέργεια.
Ήταν απελευθερωτικό, απελευθερωτικό, απλά όμορφο.
Ήταν μια από τις πιο συγκινητικές εμπειρίες που είχα ποτέ.
Κάθε βράδυ ευχαριστώ τον Θεό μου που είμαι ζωντανός, που μαθαίνω, που έχω προκλήσεις, που είμαι ευγνώμων για τα πάντα.
Είμαι τόσο απείρως ευγνώμων.
