Υπάρχουν παθολόγοι που ειδικεύονται στον καρκίνο;

Κατά τη διάρκεια της 6ετούς ειδικής εκπαίδευσής τους, όλοι οι παθολόγοι μαθαίνουν να αναγνωρίζουν κάθε τύπο καρκίνου σε δείγματα ιστών.

Επιπλέον, υπάρχει πρόσθετη εκπαίδευση για τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού στα λεγόμενα κέντρα υγείας του μαστού.

Ποια βήματα προηγούνται της διάγνωσης του παθολόγου;

Το δείγμα, στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού η βιοψία από τον μαστό, αποστέλλεται στο παθολογικό τμήμα σε υγρό φορμόλης.
Η φορμόλη συντηρεί το υλικό του δείγματος και το δείγμα θα πρέπει ιδανικά να παραμείνει σε αυτήν για 24 ώρες.

Στο πλαίσιο της περαιτέρω επεξεργασίας, τα δείγματα μετρώνται και τοποθετούνται σε κασέτες ενσωμάτωσης (με ετικέτα με τον αριθμό του δείγματος, που εξασφαλίζει την αντιστοίχισή τους στον αντίστοιχο ασθενή).
Το επόμενο στάδιο επεξεργασίας είναι η αφυδάτωση του υλικού, η οποία πραγματοποιείται σε ειδικά μηχανήματα επί αρκετές ώρες – συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Την επόμενη ημέρα, το δείγμα ιστού ενσωματώνεται σε παραφίνη (ένα υλικό παρόμοιο με το κερί κεριών) και μετά την ψύξη, κατασκευάζονται τομές λεπτών μικρομέτρων.
Οι τομές αυτές τοποθετούνται σε γυάλινες αντικειμενοφόρους πλάκες, χρωματίζονται μερικώς και παραδίδονται στους παθολόγους μετά από σύντομο στέγνωμα.
Κατά κανόνα, χρειάζονται περίπου 48 ώρες για να μπορέσει να εξεταστεί για πρώτη φορά το υλικό του δείγματος.

Ποιος επεξεργάζεται το δείγμα ιστού;

Το δείγμα επεξεργάζεται από το τεχνικό προσωπικό (σύμφωνα με τα προβλεπόμενα πρότυπα), δηλαδή προετοιμάζεται για διάγνωση.
Εξειδικευμένοι παθολόγοι εξετάζουν το δείγμα ιστού.

Η παθολογική διάγνωση είναι ένα από τα σημαντικότερα ιατρικά βήματα όχι μόνο στο πλαίσιο της διάγνωσης του καρκίνου, αλλά και σε σχέση με τον προγραμματισμό της θεραπείας.
Τα δείγματα ιστού αξιολογούνται επομένως πάντα από πολλούς παθολόγους ή συνήθως από έναν παθολόγο;

Σε πάνω από το 80 % των περιπτώσεων, ο καρκίνος του μαστού (καρκίνωμα/αδενοκαρκίνωμα του μαστού) είναι μια οπτική διάγνωση που μπορεί να διαγνώσει οποιοσδήποτε ειδικός παθολογίας.
Το πιο περίπλοκο υπόλοιπο 15 % συζητείται στο τμήμα.
Όσο πιο δύσκολη και σύνθετη είναι η περίπτωση, τόσο περισσότεροι γιατροί την εξετάζουν.

Τι συμβαίνει εάν ο παθολόγος που κάνει τη διάγνωση δεν είναι σίγουρος για τη διάγνωση;

Στη συνέχεια, η υπόθεση συζητείται εντός της ομάδας.
Επιπλέον, το πρόβλημα συζητείται και με τους αποστολείς/γυναικολόγους.

Τι μπορεί να προσδιοριστεί στην ιστοπαθολογία;

Εκτός από τη διάγνωση του κατά πόσον ο όγκος είναι κακοήθης ή καλοήθης, μπορούν να εξεταστούν διάφορες παράμετροι για πιθανές θεραπείες.
Για το σκοπό αυτό, πραγματοποιείται η λεγόμενη ανοσοϊστοχημική χρώση, η οποία δείχνει εάν ο όγκος σχηματίζει υποδοχείς ορμονών (οιστρογόνων & προγεστερόνης) στην επιφάνεια των κυττάρων και πόσο υψηλή είναι η κυτταρική διαίρεση (μέτρο του ρυθμού ανάπτυξης).
Με παρόμοιο τρόπο διενεργείται επίσης στο δείγμα η εξέταση Herceptin.
Αυτή η χρώση πραγματοποιείται σε πιστοποιημένα μηχανήματα – συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Σε ποιον διαβιβάζετε τα αποτελέσματά σας;

Τα οριστικοποιημένα ευρήματα του δείγματος ιστού αποστέλλονται στον ειδικό που τα αποστέλλει.

Συμμετέχουν οι παθολόγοι στο συμβούλιο όγκων;

Οι παθολόγοι υποχρεούνται να συμμετέχουν σε διεπιστημονικά συμβούλια όγκων και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των συζητήσεων και των αποφάσεων σχετικά με την ατομική, προσαρμοσμένη στον ασθενή θεραπεία.

Είναι δυνατόν να είναι διαθέσιμο πολύ λίγο ιστικό υλικό για διάγνωση;

Αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο, καθώς μόνο έμπειροι γιατροί διενεργούν βιοψίες με γροθιά.
Στη χειρότερη περίπτωση, η βιοψία θα πρέπει να επαναληφθεί.