Mag.a Μπάρμπαρα Χερσοβίσι, MBA

ΕΙΔΙΚΗ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Η γαλακτική ζύμωση χρησιμοποιείται από πολλούς πολιτισμούς εδώ και αιώνες για τη διατήρηση ευπαθών προϊόντων, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, ώστε να είναι διαθέσιμα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Στην πραγματικότητα, τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι η σκόπιμη ζύμωση είναι κοινή πρακτική εδώ και σχεδόν 10.000 χρόνια. Με την εξέλιξη της σύγχρονης επεξεργασίας τροφίμων, αυτή η πρακτική σταμάτησε να είναι στη μόδα. Αντί της μακράς διαδικασίας ζύμωσης, προτιμάται πλέον η συντήρηση με ξύδι, η κονσερβοποίηση και η κατάψυξη.

Την τελευταία δεκαετία, ένα «κίνημα βάσης» βοήθησε να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε το φαγητό μας και τη σύνδεσή μας με την προέλευση και την επεξεργασία του. Έχει επίσης βοηθήσει στην εκ νέου ανακάλυψη πολλών παλαιών τεχνικών παρασκευής, τεχνικών που χρησιμοποιούμε στα High Mood Food, όπως η βλάστηση και η ζύμωση.

Λόγω των δικών τους προβλημάτων υγείας, πρωτοπόροι όπως ο Σάντορ Κατζ σκέφτηκαν έξω από τα καθιερωμένα και μελέτησαν εντατικά τη ζύμωση, συμβάλλοντας στην επαναφορά της ως τάση. Οι προσωπικές ιστορίες θεραπείας άρχισαν να συσσωρεύονται και η σύγχρονη έρευνα μπορεί πλέον να υποστηρίξει αυτό που κάποτε ήταν κοινή γνώση: τις προληπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες των καλών βακτηρίων.