Kişiler arasındaki ilişkilerin iyi olması ruhsal açıdan hoş ve zenginleştirici oldugu kadar fiziksel iyilik hâli için de saglıklıdır.

20. yüzyılın 60’lı yıllarının Roseto, Pennsylvania’sına zaman yolculuğu:

Bu küçük kasabada kalp krizi oranının komşu kasabalara kıyasla önemli ölçüde düşük olması nedeniyle Roseto’nun namı bilim insanlarına kadar ulaşmıştı. Üstelik, bölge sakinleri daha sağlıklı beslenmiyorlar ya da daha fazla egzersiz yapmıyorlardı. Ayrıca tütün ürünleri ve alkolü de daha az tüketmiyorlardı. Bilim insanları onlarca yıldır bu göze çarpan sağlık olgusunu açıklığa kavuşturmak için çalışmalar yürütüyorlardı. Diğer birçok hususun yanı sıra, genetik yatkınlıklar ve özellikle kullandıkları zeytinyağı da dikkate alınmıştı. Bunların hiçbirinin sağlık durumlarıyla ilgili olduğu kanıtlanamamıştı. Roseto’nun gizemi yıllar sonra da kanıtlanacağı üzere, sosyal yaşam koşullarında yatıyordu. Çünkü Roseto’da diğer küçük kasabalarda olmayan bir şey vardı: Herkesin eşit olduğu, saygı gördüğü ve bütünleştiği, işleyen, yaşayan bir topluluk; yaşlılar da en az gençler kadar toplumun aktif birer üyesiydiler, kuşaklar arası birlikte yaşam günlük yaşantının doğal bir parçasıydı ve bireyin rolü değerliydi. Bu da bölge sakinleri arasında güven, emniyet ve destek hissi yaratıyordu. Roseto etkisi tanımlanmış ve zenginleştirici ilişkilerin sağlık üzerinde olumlu bir etkisi olduğunu kanıtlamak için kullanıldı.

Hayattaki zorlu durumların üstesinden gelmek, dayanışma içindeki bir topluluğun desteğiyle daha kolaydır. Yaşanan çok büyük zorluklara rağmen stres seviyesi yanlızlık çeken insanlara göre daha az artar. Topluluk rahatlamaya yol açar, rahatlama ise vücudun fizyolojisi üzerinde olumlu etkiye sahiptir.