Ανεβείτε στο βουνό, κοιτάξτε μακριά, ακολουθήστε το μονοπάτι, φτάστε στον προορισμό σας
Η ορεινή αγάπη της Winx και της Nikki δείχνουν πώς
Φωτογραφίες στο Instagram με βουνοκορφές κάτω από έναν καταγάλανο ουρανό, μπότες πεζοπορίας, παρθένα φύση, η προσπάθεια της ανάβασης, νικηφόρα θέα της απεραντοσύνης και μοναξιά με τη φύση.
Η νεαρή γυναίκα στις φωτογραφίες είναι λαμπερή, ευχαριστημένη με τον εαυτό της, χαρούμενη, αθλητική και, όπως φαίνεται, με τέλεια υγεία.
Η Nikki είναι μητέρα, κόρη, εργάζεται, διασκεδάζει, αγαπά τα γαλλικά μπουλντόγκ, είναι κοντά στη φύση, ήταν βασίλισσα των πάρτι και έχει καρκίνο του μαστού.
Αυτό που μπορείτε να δείτε σήμερα σε αυτήν είναι η τεράστια δύναμη που παίρνει από τη φύση, από τις προγραμματισμένες αναρριχήσεις και από την επίτευξη των κορυφών που έχει θέσει η ίδια.
Δεν ήταν πάντα έτσι.
Πήγε την πρώτη της πεζοπορία με την Winx.
Εκείνη την εποχή, γνώριζε ελάχιστα για τη δύναμη της φύσης.
Οι πολλοί συμμετέχοντες τη βοήθησαν να κάνει τα πρώτα της βήματα προς τη δύναμη της θέλησης, την επιμονή, τη συνέπεια και, πάνω απ’ όλα, την άντληση δύναμης από τη φύση.
Ήταν φίλοι, ο γιατρός της, ένας ειδικός MBSR και νέοι, άγνωστοι ακόμα σύντροφοι που τη βοήθησαν να κάνει πρόοδο.
Σήμερα, κανένα βουνό δεν είναι πολύ ψηλό γι’ αυτήν, καμία ανάβαση δεν είναι πολύ μεγάλη.
Οι φωτογραφίες της στο Nikkis_welt δεν αποτελούν μόνο κίνητρο, αλλά δείχνουν επίσης ότι ο καρκίνος δεν στέκεται εμπόδιο στη σωματική άσκηση και ότι η φύση έχει τεράστιες δυνατότητες για δύναμη.
Ό,τι ήταν τα βουνά για τη Nikki από την εποχή της πεζοπορίας Winx, είναι οι μέτριες, καθοδηγούμενες πεζοπορίες με ομοϊδεάτες για τους άλλους.
Με το Winx, ασθενείς με καρκίνο του μαστού και οι συνοδοί τους ξεκινούν για μια διήμερη πεζοπορία υπό την καθοδήγηση του Dr Florian Fitzal.
Περπατούν μαζί το μονοπάτι και ανεβαίνουν μαζί έναν στόχο.
Αυτό που είναι συμβολικά μια όμορφη εικόνα ανάρρωσης είναι στην πραγματικότητα ενθαρρυντικό, υγιές και διδακτικό.
Μόλις φτάσουν στον προορισμό τους, οι συμμετέχοντες αποκτούν γνώσεις σχετικά με την ενσυνειδητότητα και τη γιόγκα ως εργαλεία χαλάρωσης και, συνεπώς, θετικής υποστήριξης της θεραπευτικής διαδικασίας.
Θα μοιραστούν γέλια, δάκρυα, ανησυχίες, ελπίδες, συμβουλές και εμπειρίες.
Οι συγγενείς επιτρέπεται να συμμετάσχουν στο ταξίδι.
Μπορεί επίσης να είναι θεραπευτικό γι’ αυτούς να βλέπουν τις συζύγους, τις μητέρες, τις αδελφές, τις κόρες ή τις φίλες τους να συγκινούνται, να παρακινούνται και να ενεργοποιούνται.
Δουλεύοντας μαζί για τον στόχο σε ένα όμορφο περιβάλλον και σε ένα θετικό περιβάλλον.
Είναι καλό να περνάς χρόνο με ανθρώπους που ξέρουν για τι πράγμα μιλάς.
Ειδικά ως συγγενής, συχνά δεν τολμάς να βάλεις τον εαυτό σου σε πρώτο πλάνο.
Γιατί δεν είσαι εσύ ο ίδιος άρρωστος και όμως η ασθένεια ενός αγαπημένου σου προσώπου σε επηρεάζει μέχρι το μεδούλι.
Το να περπατάτε μαζί, να βρίσκετε άλλους, να επιτρέπετε στον εαυτό σας να είναι λυπημένος, θυμωμένος, ανήμπορος και να δοκιμάζεται από τη ζωή και ταυτόχρονα να διασκεδάζετε, να είστε αποστασιοποιημένοι, ελεύθεροι και κατανοητοί – αυτό είναι το όφελος του να περνάτε χρόνο και να περπατάτε μαζί με ομοϊδεάτες.
Δεν χρειάζεται να είναι πεζοπορία, το σημαντικό είναι να βγείτε έξω με το μυαλό σας μαζί ή μόνοι σας για να αξιοποιήσετε τη δύναμη της φύσης για τον εαυτό σας, να μειώσετε το άγχος, να γεμίσετε τις μπαταρίες σας και να ηρεμήσετε.
Η άσκηση στη φύση προάγει την ευεξία τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχικό επίπεδο.
Επιστημονικές μελέτες το έχουν αποδείξει εδώ και καιρό.
Το να βγαίνεις έξω και να έχεις έναν στόχο στο μυαλό σου, κινούμενος προς αυτόν βήμα προς βήμα, υποστηρίζει επίσης την πνευματική επίτευξη του στόχου, της θεραπείας.
Με την επανάληψη των διαδικασιών, οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και οι οραματισμοί εκδηλώνονται και μπορούν να διατυπωθούν και να επιτευχθούν πιο εύκολα.
Αλλά η άσκηση στον καθαρό αέρα έχει επίσης πολλά σωματικά οφέλη: Ανησυχία, κούραση.
μειώνονται οι καταθλιπτικές διαθέσεις και τα παρόμοια.
Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, συμβάλλει στην πρόληψη της παχυσαρκίας και των καρδιαγγειακών παθήσεων, υποστηρίζει τις διαδικασίες επούλωσης και διεγείρει την παραγωγή βιταμίνης D.
Αναπνεύστε βαθιά για να εφοδιάσετε τους μυς και τον εγκέφαλό σας με περισσότερο οξυγόνο, το οποίο απελευθερώνει την ορμόνη της ευτυχίας σεροτονίνη.
Επιπλέον, γίνεται γρήγορα αντιληπτό ένα βαθιά χαλαρωτικό αποτέλεσμα, το οποίο με τη σειρά του ανακουφίζει από το άγχος και σας δίνει αυτοπεποίθηση.
Το αν το κάνετε μόνοι σας ή σε μια ομάδα με ομοϊδεάτες δεν είναι αντικειμενικά σημαντικό.
Το μόνο που έχει σημασία είναι πόσο ευχάριστο είναι για εσάς και ότι βγαίνετε τακτικά στη φύση, κινείστε με χαρά μέσα σε αυτήν και απολαμβάνετε τον εαυτό σας και τη ζωή σας κατά τη διαδικασία αυτή.
Συμβουλή από την Caro:
Βρίσκετε πάντα δικαιολογίες που σας εμποδίζουν να βγείτε στη φύση;
Αν ναι, ξεγελάστε λίγο τον εαυτό σας.
Μην φαντάζεστε ολόκληρη την πεζοπορία ή τη μεγάλη διαδρομή που πρόκειται να κάνετε, αλλά περιορίστε το σχέδιό σας σε μικρά βήματα.
Σχεδιάστε να φορέσετε απλώς τα ρούχα σας για την ύπαιθρο και να περπατήσετε μέχρι την εξώπορτα.
Θα δείτε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα γυρίσετε πίσω, αλλά θα ξεκινήσετε.
Ή κλείνετε ένα ραντεβού με κάποιον που θα σας πάρει από το σπίτι ή με τον οποίο θα συναντηθείτε.
Αν γυρίσετε πίσω, μην κρίνετε τον εαυτό σας, αλλά απλώς κάντε μια λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια την επόμενη φορά, όπως: Φορέστε τα ρούχα που φοράτε για να βγείτε έξω, βγείτε από την πόρτα και μπείτε στο αυτοκίνητο για να οδηγήσετε στην εξοχή.
Προκαλέστε τον εαυτό σας και το σώμα σας και εμπεδώστε τη βεβαιότητα του πόσο καλό σας κάνει.
Σκεφτείτε την αίσθηση μετά, πόσο απαλό και υπέροχο είναι το δέρμα σας και πόσο μυρίζει, φανταστείτε αυτό το ευχάριστο συναίσθημα του “αερισμού” πριν ακόμα ξεκινήσετε.
Μια άλλη θετική πτυχή είναι ότι οι τακτικές εξορμήσεις στη φύση σας επιτρέπουν να βιώσετε τις εποχές πιο συνειδητά, γεγονός που σας κάνει να συνειδητοποιήσετε ότι τα πάντα βρίσκονται σε μια συνεχή κατάσταση μεταβολής και ότι περνάτε από διάφορες φάσεις μέχρι να ξεκινήσει μια άλλη.
Λατρεύω τη ρήση του τοπικού ποιητή Peter Rosegger “Πάντα φτάνει στο τέλος και στο τέλος η αρχή πάντα βλασταίνει”.
Μην ξεχνάτε να συνεχίζετε να επιβραβεύετε τον εαυτό σας για όλα όσα έχετε πετύχει και αν δεν πετύχει, να θυμάστε ότι δεν πειράζει, διαφορετικά θα αρχίσετε να σαμποτάρετε τον εαυτό σας με ένοχη συνείδηση.
Γι’ αυτό μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας.
Το σημαντικό είναι να συνεχίσετε και να προσπαθήσετε ξανά, μερικά βήματα παραπάνω κάθε μέρα.
Parah Parah – είναι τα μικρά βήματα που οδηγούν σε μεγάλες επιτυχίες!
Να είστε περήφανοι για τον εαυτό σας!
Μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε.
