Kochające góry Winx i Nikki pokazują, jak to zrobic

Zdjęcia na Instagramie przedstawiające górskie szczyty pod błękitnym niebem, buty turystyczne, dziewiczą przyrodę, trudy wspinaczki, triumfalne obrazy bezkresu i obcowanie z naturą w samotności. Młoda kobieta na zdjęciach jest promienna, zadowolona z siebie, szczęśliwa, wysportowana i, jak można się spodziewać, zdrowa. Nikki jest matką, córką, profesjonalistką, uwielbia zabawę, kocha buldogi francuskie i przyrodę, kiedyś królowała na imprezach i ma raka piersi. To, co można u niej dziś zobaczyć, to ogromna siła, którą czerpie z natury, planując wspinaczkę i zdobywając szczyty, które sobie wyznaczyła.

Nie zawsze tak było. Swoją pierwszą wędrówkę odbyła z Winxem. Wówczas niewiele wiedziała o sile natury.

Wielu uczestników pomogło jej postawić pierwsze kroki na drodze ku silnej woli, wytrwałości, konsekwencji, a przede wszystkim czerpaniu siły z natury. Przyjaciele, jej lekarz, ekspert MBSR i nowi kompani wędrówek, którzy wciąż byli nieznajomymi, pomogli jej iść naprzód. Dziś żadna góra jej nie straszna, żadna wspinaczka nie jest zbyt długa. Jej zdjęcia na profilu Nikkis_welt nie tylko motywują, ale także pokazują, że rak nie stoi na przeszkodzie wysiłkowi fizycznemu, a natura ma ogromny potencjał energii.

Tym, czym dla Nikki stały się góry od czasu wędrówki z Winx, tym dla innych są łagodne wędrówki z przewodnikiem w gronie podobnie myślących osób. W ramach Winx pacjentki z rakiem piersi i ich osoby towarzyszące wyruszają prowadzoną przez dr. Floriana Fitzala na dwudniową wędrówkę. Razem przemierzają szlaki i razem zdobywają cel. To, co jest pięknym symbolem powrotu do zdrowia, w rzeczywistości jest także wzmacniające, zdrowe i rozwijające. Po dotarciu do celu uczestnicy poznają elementy mindfulness i jogi jako narzędzia relaksacji, a tym samym pozytywnego wsparcia procesu zdrowienia. Jest śmiech, płacz, dzielenie się zmartwieniami, nadzieją, wskazówkami i doświadczeniami.

Do podróży mogą dołączyć bliscy. Dla nich widok poruszonych, zmotywowanych i zdeterminowanych żon, matek, sióstr, córek lub przyjaciółek też może mieć uzdrawiającą moc. Wspólne dążenie do celu w pięknym i pozytywnym otoczeniu. Dobrze jest spędzać czas z ludźmi, którzy wiedzą, o czym mówisz. Zwłaszcza jako osoba z rodziny często nie mamy odwagi wyjść na pierwszy plan. Ponieważ samemu nie jest się chorym, a jednak choroba ukochanej osoby potrafi nas bardzo dotknąć. Wspólne spacery, poznawanie innych, pozwalanie sobie na bycie smutną, złą, bezradną i testowaną przez życie, a jednocześnie zabawną, oderwaną, wolną i rozumianą – oto korzyść z czasu i wspólnych spacerów z ludźmi o podobnym nastawieniu.