zapytaliśmy

na

Dr Andrea Auer

Specjalista anestezjologii, specjalista intensywnej terapii

Szpital Braci Miłosierdzia, Wiedeń

Czy jako anestezjolożka bierze Pani również udział w konsylium onkologicznym?

Na posiedzeniu konsylium onkologicznego onkolodzy i chirurdzy prowadzący leczenie wspólnie z radiologami interpretującymi wyniki badań obrazowych decydują, jaka terapia jest odpowiednia dla danego pacjenta.

Następnie informowani są anestezjolodzy i wspólnie omawiamy ogólny stan zdrowia pacjentki, zlecamy wszelkie specjalistyczne badania i wybieramy odpowiednią procedurę znieczulenia.

Kiedy pacjentka widzi anestezjologa po raz pierwszy?

Przed każdym zabiegiem medycznym, a tym samym również przed każdą operacją, odbywa się wstępna rozmowa pomiędzy pacjentką a anestezjologiem. Zwykle odbywa się ona co najmniej 24 godziny przed planowanym zabiegiem, w tzw. poradni przedanestezjologicznej. Większość pacjentów przyjmuję 2 do 3 tygodni przed zabiegiem. Omawiamy istniejące wcześniej schorzenia, występowanie alergii i oceniamy możliwe czynniki ryzyka. I oczywiście wybierana jest odpowiednia procedura znieczulenia. Konsultacja daje również pacjentom możliwość spokojnego odniesienia się do swoich pytań i wątpliwości.

Co na temat historii zdrowia pacjenta powinni wiedzieć anestezjolodzy?

Ważne są dla nas informacje o istniejących wcześniej schorzeniach, takich jak choroby serca, choroba wieńcowa, przebyty zawał serca, stwierdzona niewydolność serca lub występująca wcześniej choroba płuc, np. POChP, przewlekła obturacyjna choroba płuc. Należy jednak również wziąć pod uwagę wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę lub istniejące wcześniej stany neurologiczne, takie jak udar. Poważne choroby są zwykle zgłaszane chirurgom z wyprzedzeniem.

Czy przed znieczuleniem przeprowadzane są standardowe badania, aby upewnić się, że pacjentka dobrze zniesie znieczulenie?

Najważniejszy jest szczegółowy wywiad, czyli rozmowa z lekarzem na temat aktualnego stanu zdrowia pacjentki.

Ponadto przeprowadzane są standardowe badania, takie jak pełne badania laboratoryjne, tj. morfologia krwi, wartości wątroby i nerek, elektrolity, poziom cukru we krwi, parametry stanu zapalnego i testy krzepnięcia.

Oprócz tego przeprowadzane jest badanie fizykalne, w tym pomiar ciśnienia krwi, a po ukończeniu 40. roku życia również EKG. W przypadku uprzednio występujących chorób lub dolegliwości konieczne może być również wykonanie dodatkowych badań, takich jak USG serca, RTG płuc lub badanie czynności płuc.

Dlaczego współcześnie znieczulenie jest zasadniczo bezpieczne?