Pacjenci są ściśle monitorowani podczas ogólnej narkozy. Przez cały czas ciśnienie krwi, nasycenie krwi tlenem i tętno są monitorowane za pomocą EKG. Dodatkowo istnieje możliwość pomiaru głębokości znieczulenia poprzez rejestrację fal mózgowych, czyli za pomocą zapisu EEG. Pozwala to na indywidualne dostosowanie leków nasennych.

Czy dozwolone jest przyjmowanie preparatów uspokajających z medycyny komplementarnej, takich jak esencje Bacha lub ziele dziurawca, przed operacją, tj. przed znieczuleniem?

Zasadniczo pacjentki powinny poinformować swoich lekarzy o wszystkich lekach i preparatach ziołowych, które stosują regularnie. Wiadomo na przykład, że preparaty z dziurawca i miłorzębu mogą mieć wpływ na krzepliwość krwi. Szczególnie w połączeniu z lekami, które mają rozrzedzać krew, wymagana jest tutaj duża ostrożność. Wynika to z faktu, że preparaty mogą nasilać działanie leków. Prowadzący anestezjolodzy mogą poinformować pacjentów nie tylko o tym, które leki i preparaty ziołowe należy odstawić, ale przede wszystkim o tym, kiedy należy je kontynuować, zwłaszcza w dniu operacji.

Czy do operacji piersi stosuje się znieczulenie ogólne czy zewnątrzoponowe?

Operacje piersi są zawsze wykonywane w znieczuleniu ogólnym. W tym przypadku pacjentka jest wprowadzona w tak głęboki sen przez dożylnie podany lek, że zarówno świadomość, jak i odczuwanie bólu są całkowicie wyłączone.

Znieczulenie zewnątrzoponowe lub podpajęczynówkowe to procedura znieczulenia stosowana w przypadku operacji poniżej pępka, tj. w przypadku operacji kończyn dolnych, nóg, bioder lub podbrzusza.

Środek znieczulający miejscowo, a czasem także środek przeciwbólowy, wstrzykuje się na poziomie dolnego odcinka lędźwiowego kręgosłupa między trzonami kręgów do tak zwanej przestrzeni płynu mózgowordzeniowego. Prowadzi to zarówno do znieczulenia, jak i blokady ruchowej od pępka w dół. Podczas tej procedury pacjentka jest przytomna.

Z kolei biopsje lub zabiegi w przypadku bardzo małych, powierzchownych guzów mogą być wykonywane w znieczuleniu miejscowym, a w razie potrzeby także w połączeniu z sedacją (sedoanalgezja).

Rodzaj zabiegu, tj. czy zastosowane zostanie znieczulenie ogólne, znieczulenie podpajęczynówkowe czy inna procedura znieczulenia regionalnego, jest wcześniej omawiany z anestezjologami i chirurgami prowadzącymi leczenie.

Jak człowiek czuje się po wybudzeniu ze znieczulenia? Ile czasu potrzeba, aby w pełni się obudzić?

Każdy reaguje trochę inaczej. Pacjentki, które przeszły tylko 30-minutową operację, zwykle szybciej odzyskują w pełni przytomność niż pacjentki, które były operowane przez wiele godzin. Są one dalej monitorowane na sali pooperacyjnej i przenoszone na normalny oddział dopiero wtedy, gdy są w pełni wybudzone, a ich krążenie jest stabilne. Po bardzo poważnych operacjach pacjentki pozostają pod dłuższą opieką na oddziale intensywnej terapii lub tak zwanym oddziale „intermediate care”. Dotyczy to również pacjentów z poważnymi schorzeniami istniejącymi wcześniej.

Czy trzeba na coś uważać po znieczuleniu?

Najczęstszymi nieprzyjemnymi skutkami znieczulenia są przejściowe nudności i czasami ból w okolicy gardła, a także chrypka. Dolegliwości te można skutecznie wyleczyć za pomocą leków w sali pooperacyjnej.

W przypadku operacji po znieczuleniu zewnątrzoponowym należy zadbać o całkowite przywrócenie funkcji motorycznych, aby zapobiec upadkom. W przypadku operacji ambulatoryjnej, przed powrotem do domu należy oczywiście odzyskać pełną przytomność. Przede wszystkim nie należy siadać za kierownicą, lecz poprosić kogoś o podwiezienie lub skorzystać z transportu publicznego.