Równie ważne jak otaczanie się pozytywnymi ludźmi jest uwolnienie się od toksycznych relacji, które pozbawiają Cię tak potrzebnej energii. Nie masz zasobów na tego rodzaju więzi. Wyznacz swoje granice i bądź w tym konsekwentna. Także i w tym przypadku „trening czyni mistrza”. Z czasem będziesz w tym coraz lepsza. Zacznij od małego ćwiczenia. Po spotkaniu z przyjaciółmi lub członkami rodziny zadaj sobie pytanie, czy ich towarzystwo i rozmowy z nimi dały Ci coś dobrego. Przyjrzyj się temu i bądź ze sobą szczera. Nikt nie słyszy Twoich myśli, tylko Ty znasz prawdę o Tobie. Nie chodzi o poniżanie ani obrażanie innych, ale to, że potrzebujesz tej siły dla siebie. Niektóre reakcje przyjaciół i krewnych bazują na beznadziei, bierności, bezsilności lub strachu. Zrozumienie tego to jedno, ale ostatecznie to zawsze ty decydujesz, co jest dla ciebie odpowiednie w danym momencie, a co nie.

To samo dotyczy przysług, o które inni Cię proszą. Zanim zaakceptujesz, zrób przerwę, jeśli tego potrzebujesz, poproś o trochę czasu na odpowiedź. Możesz być szczera, wszyscy Cię zrozumieją lub nauczą się rozumieć. Wsłuchaj się w siebie i szczerze odpowiedz na pytanie, czy rzeczywiście masz siłę, by wspierać innych, niezależnie od tego, że lubisz być przy nich. I przypominaj sobie raz po raz, że teraz warto skoncentrować się na sobie. Często będziesz w stanie pomóc i to sprawi, że poczujesz się dobrze. Ale równie często nie będziesz mogła. Jedno i drugie będzie słuszne, o ile będzie to Twoja świadoma decyzja.

Czasami zaskoczy Cię, kto będzie przy Tobie. 

Mogą to być osoby, których dawno nie widziałaś, starzy znajomi lub nowi, których nie znasz zbyt dobrze. Albo znajoma, która przechodzi przez to samo co Ty i którą niedawno poznałaś przez internet, w grupie wsparcia lub podczas terapii.

Dla innych będzie to czworonożny przyjaciel, który czeka z utęsknieniem w domu i jest zawsze obok, gdy czujemy się źle i motywuje nas do wstania z łóżka i wyjścia na wspólny spacer. 

Wizyta w spa, gdzie można zafundować sobie masaż lub zabiegi na twarz, a także wizyta u lekarza chińskiej medycyny tradycyjnej, który wykonuje akupunkturę, to też źródła przyjemności.

Istnieje wiele sposobów na wzmocnienie swojego środowiska społecznego, przełam się i postaraj się o to.

Kiedy byłam świeżo po operacji kręgosłupa i otrzymałam diagnozę, był to wtedy szczególny dzień.

Nazwałam go dniem koktajlu. Wtedy wiedziałem, że dam radę, właśnie dzięki tej mieszance ludzi, którzy przyszli mnie zobaczyć tego dnia. Niektórych aktywnie prosiłem o różne rzeczy, inni sami wyszli z inicjatywą. Barbara przyniosła mi śniadanie i zadbała o zmianę sposobu odżywiania.

Caroline zadzwoniła do mnie z wideo i dodała mi otuchy, a Zakelina podarowała mi miękki różowy szal, którym mogłam się owinąć.

Diana przyszła do mnie prosto z lasu, ze spaceru z psami i zostawiła ślady swoich butów w całym pokoju, pachnące lasem i świeżym powietrzem. Powiedziała mi, że wysłała zdjęcie przedstawiające mnie i moje dzieci do sióstr klarysek, które chciały modlić się za mnie i moich chłopców.

Potem byli u mnie mąż, moja mama i dzieci. Przynieśli mi rysunki, maliny i dużo miłości.

Później Lilian przyszła z wyśmienitą pożywną zupą, gotowaną sztuką wołowiny ze szpinakiem i ze swoim promiennym uśmiechem.

Moisl służył mi radą i wsparciem we wszystkich kwestiach medycznych.

Fanny, moja szwagierka i Eva przyszły w tym samym czasie, w pokoju pojawiło się tak wiele siły i nadziei naraz.

W międzyczasie zadzwoniła moja siostra, która zapowiedziała swoją wizytę na następny dzień, a na końcu przyszły Resi i Louise, które posprzątały mój pokój i przyniosły mi same najpiękniejsze myśli i rzeczy.

Byłam całkowicie wyczerpana, wszystko w ciągu jednego dnia, ale dobrze wiedziałam, że mam ogromne szczęście, że mam u boku tak wielu przyjaciół i rodzinę.

Wszyscy wspierali mnie bezwarunkowo.

Kiedy to piszę, łzy spływają mi po policzkach, ponieważ jestem bardzo wdzięczna. Każda z tych osób wzięła na siebie jakąś rolę i odegrała ją, zmagając się z tym razem ze mną. Barbara – odżywianie, Franz – towarzystwo, Caroline – pewność siebie i duchowość, Moisl – medycynę konwencjonalną, Zakelina – poczucie bezpieczeństwa, Diana – naturę i wiarę, moja rodzina, mój mąż – oparcie i dalsze funkcjonowanie rodziny, Lilian – radość i wsparcie we wszystkich aspektach, Fanny – nadzieję, Ewa pozytywne nastawienie i intuicję, moja mama lecznicze zioła i suplementy, przede wszystkim odłożyła na bok swoje sprawy i razem z naszą wspaniałą Edytą zaopiekowała się moimi dziećmi, Resi – organizację, humor i wiele więcej, moja siostra emocje, a moje dzieci powód, by żyć. 

Było wiele osób, które tak bardzo mnie wspierały i były przy mnie, bo chciały być, pozwoliłam im na to i aktywnie wtajemniczyłam ich w moją chorobę. Wiedziałam, że ich potrzebuję.

Dziękuję. Z całego serca.