“Odporność wymaga jedynie prostych procesów i chęci ich wypróbowania!”
Lucy Hone

„The three secrets of resilient people”

TEDxChristchurch

Lucy Hones jest australijską psycholożką, badaczką, ekspertką od odporności i autorką bestsellerów.

Jest dyrektorem nowozelandzkiego Institute of Resilience and Wellbeing oraz starszym pracownikiem naukowym na Uniwersytecie w Canterbury.

Kiedy jej 12-letnia córka zginęła w tragicznym wypadku samochodowym w 2014 roku, w jednej chwili z pozycji eksperta ds. odporności przeobraziła się w pogrążoną w żałobie matkę. Potrzebowała nadziei. Ponieważ chciała aktywnie kształtować proces swojej żałoby, postanowiła wykorzystać swoją wiedzę teoretyczną w praktyce.

Istnieje wiele różnych strategii uczenia się odporności. Hones wykorzystała trzy z nich:

1. Akceptacja

SMUTEK I ŻAL SĄ CZĘŚCIĄ ŻYCIA.

Gdy ludziom odpornym przytrafia się coś tragicznego, nie czują się oni pokrzywdzeni.

Wręcz przeciwnie, wiedzą, że te doświadczenia stanowią część życia i oczywiście nie są na nie uodpornieni.

Prawdziwym problemem jest często to, że żyjemy w społeczeństwie, w którym mało kto zdaje sobie z tego sprawę.

Gdy zakładamy, że mamy prawo do wiecznie beztroskiego, szczęśliwego i radosnego życia, wiedza ta schodzi na dalszy plan. Instagram, Facebook itd. z tymi wszystkimi zakochanymi, roześmianymi i zadowolonymi twarzami sprawiają, że to cudowne życie wydaje się prawdziwe. Chociaż jest oczywiste, że rzeczywistość nie odpowiada temu sztucznie wykreowanemu obrazowi, łatwo jest o tym zapomnieć.

Dlatego naucz się akceptować to, jak wygląda życie. Pozytywne i negatywne doświadczenia są ze sobą powiązane.

2. Skoncentruj się na tym, co pozytywne

ODPORNI LUDZIE SKUPIAJĄ SIĘ NA TYM, CO DOBRE.

Ta umiejętność jest kluczowa i każdy może się jej nauczyć. Przećwicz to.

Ludzie mają tendencję do przechowywania negatywnych doświadczeń jako zagrożeń, a pozytywne są pamiętane tylko przez krótki czas. Z ewolucyjnego punktu widzenia miało to sens, zapewniało przetrwanie.

Obecnie nasze mózgi są codziennie zalewane negatywnymi informacjami, które nieustannie aktywują naszą reakcję na stres. Skupianie się na tym, co negatywne, przynosi w dzisiejszych czasach efekt przeciwny do zamierzonego – należy skupić się na tym, co pozytywne.

Przykład:

Jeśli masz raka, nie chowaj głowy w piasek. Zamiast tego skup się na możliwościach, jakie masz, aby zapewnić sobie skuteczne leczenie. Nie chodzi o trywializowanie negatywnych aspektów – choroby – ale o skupienie się na pozytywnych aspektach, na które można aktywnie wpływać.

3. Zastanów się, czy Twoje działania są dla Ciebie dobre.

Zadaj sobie pytanie, czy twoje działania, myśli, uczynki i ludzie wokół ciebie są dla ciebie dobrzy.

Jeśli nie, pozbądź się ich ze swojego życia. Zrób miejsce na dobro. To pytanie jest najważniejsze ze wszystkich pytań. Jest potężne i wpływowe.

Hones otrzymała zdecydowanie więcej pozytywnych opinii na temat tego pytania niż na temat innych strategii. Dzieje się tak, ponieważ to pytanie przywraca moc decyzyjną i kontrolę nad własnymi działaniami i zdolnością podejmowania decyzji.

Przykładowe pytania:

• Czy szukanie informacji w internecie jest dla mnie dobre?
• Czy ten kieliszek wina jest konieczny?
• Czy spotkanie się z tą koleżanką będzie dla mnie dobre?

Wszyscy przeżywamy momenty, w których wymarzone życie rozmija się z rzeczywistością. Nagle wszystko staje na głowie i doświadczamy rzeczy, których nigdy się nie spodziewaliśmy, a już na pewno nie chcieliśmy. Hones apeluje zatem do wszystkich: Jeśli kiedykolwiek znajdziesz się w sytuacji, w której pomyślisz: „Nigdy się z tego nie wygrzebię”, zdecydowanie powinnaś nauczyć się tych strategii i zastanowić się nad tym jeszcze raz. Nie jest to łatwe, a ból nie zniknie całkowicie, ale dzięki temu można żyć pozytywnie i jednocześnie przeżywać żałobę.